استفاده از دستگاه خودپرداز (ATM) برای واریز پول یک راه راحت و کارآمد برای افزودن وجوه به حساب بانکی شما است. در اینجا راهنمای گام به گام نحوه استفاده از دستگاه خودپرداز برای واریز پول آورده شده است:

مرحله 1: یک دستگاه خودپرداز را پیدا کنید دستگاه خودپردازی را پیدا کنید که به بانک شما وابسته است یا سپرده می‌پذیرد. دستگاه های خودپرداز را می توان در شعب بانک ها، مکان های خرده فروشی و سایر مکان های عمومی پیدا کرد.

مرحله 2: اقلام مورد نیاز را جمع آوری کنید قبل از رفتن به دستگاه خودپرداز، مطمئن شوید که اقلام لازم را دارید. اینها معمولاً شامل کارت نقدی شما و پول نقد یا چک هایی است که می خواهید واریز کنید.

مرحله 3: کارت نقدی خود را وارد کنید کارت نقدی خود را در شکاف کارت خودپرداز وارد کنید. اطمینان حاصل کنید که آن را در جهت درست همانطور که روی دستگاه نشان داده شده است وارد کرده اید.

مرحله 4: پین خود را وارد کنید با استفاده از صفحه کلید ارائه شده، شماره شناسایی شخصی (PIN) خود را وارد کنید. این یک اقدام امنیتی برای تأیید هویت و دسترسی به حساب شما است.

مرحله 5: گزینه “سپرده” را انتخاب کنید در صفحه ATM، گزینه “سپرده” را از منوی موجود انتخاب کنید. این گزینه ممکن است بسته به مدل ATM یا رابط بانک شما متفاوت باشد.

مرحله 6: نوع حساب را انتخاب کنید نوع حسابی را که می خواهید وجوه را به آن واریز کنید انتخاب کنید. این می‌تواند یک حساب جاری، حساب پس انداز یا هر نوع دیگری باشد که توسط بانک شما ارائه می شود.

مرحله 7: درج پول نقد یا چک برای واریز وجه نقد، صورتحساب ها را در جایگاه تعیین شده در دستگاه خودپرداز وارد کنید. اگر چک دارید، آنها را با امضا در پشت آن تأیید کنید و آنها را در یک شکاف جداگانه که برای چک در نظر گرفته شده است قرار دهید.

مرحله 8: تأیید سپرده پس از درج پول نقد یا چک، دستگاه خودپرداز خلاصه ای از سپرده شما را نمایش می دهد. بررسی کنید که مبلغ نشان داده شده با آنچه که قصد سپرده گذاری دارید مطابقت دارد.

هنگامی که جزئیات سپرده را تأیید کردید، دستگاه خودپرداز تراکنش شما را پردازش کرده و رسید ارائه می کند. این رسید را برای سوابق خود نگه دارید، زیرا حاوی اطلاعات مهمی مانند مبلغ سپرده، تاریخ و زمان است.

توجه به این نکته ضروری است که برخی از دستگاه های خودپرداز ممکن است دارای تغییراتی در رابط کاربری یا دستورالعمل های خاص ارائه شده توسط بانک شما باشند. همیشه از دستورات روی صفحه و هر دستورالعمل اضافی ارائه شده توسط دستگاه خودپرداز پیروی کنید.

نکاتی برای استفاده از دستگاه خودپرداز برای واریز پول:

1. حتماً قبل از وارد کردن پول نقد خود در دستگاه خودپرداز، آن را بشمارید تا از هرگونه مغایرت جلوگیری شود.
2. در صورت واریز چک، مطمئن شوید که به درستی با امضای شما تأیید شده است.
3. از واریز چک های آسیب دیده یا پاره شده خودداری کنید، زیرا ممکن است توسط دستگاه خودپرداز پذیرفته نشود.
4. اگر تعداد زیادی صورتحساب برای واریز دارید، از گزینه واریز پاکت ATM استفاده کنید.
5. مراقب محیط اطراف خود باشید و برای محافظت از اطلاعات حساب خود از ورودی پین خود محافظت کنید.
6. موجودی حساب خود را پیگیری کنید تا مطمئن شوید که وجوه واریز شده به طور دقیق بستانکار شده است.
7. اگر دستگاه خودپرداز سپرده شما را قبول نکرد یا با خطایی مواجه شد، برای کمک با بانک خود تماس بگیرید.
8. صورت‌حساب‌های بانکی خود را مرتباً بررسی کنید تا مطمئن شوید که همه سپرده‌ها به درستی پردازش شده‌اند.

استفاده از دستگاه خودپرداز برای واریز پول، راهی مناسب برای اضافه کردن وجوه به حساب خود بدون مراجعه به شعبه بانک فراهم می کند. با این حال، رعایت احتیاط های امنیتی و اطمینان از سپرده گذاری دقیق ضروری است.

ساده کردن عبارات ریاضی یک مهارت ضروری است که به ما امکان می دهد معادلات ریاضی را راحت تر دستکاری و کار کنیم. با ساده سازی عبارات، می توانیم درک بهتری از ساختار و ویژگی های آنها به دست آوریم و در نهایت مسائل پیچیده را حل کنیم. در این راهنمای جامع، شما را با مراحل ساده سازی موثر عبارات ریاضی آشنا می کنیم.

مرحله 1: ترتیب عملیات را درک کنید

قبل از فرو رفتن در ساده سازی عبارات ریاضی، درک ترتیب عملیات بسیار مهم است. ترتیب عملیات مجموعه ای از قوانین است که ترتیب انجام عملیات ریاضی را دیکته می کند. مخفف PEMDAS معمولاً برای به خاطر سپردن این قوانین استفاده می شود:

• P: پرانتز (ابتدا هر عبارت داخل پرانتز را ساده کنید)
• E: نماها (هرگونه محاسبات مربوط به توان یا توان را انجام دهید)
• MD: ضرب و تقسیم (ضرب و تقسیم را از چپ به راست انجام دهید)
• AS: جمع و تفریق (جمع و تفریق را از چپ به راست انجام دهید)

با پیروی از این قوانین، هنگام ساده سازی عبارات ریاضی، اطمینان حاصل می کنید که عملیات صحیح را به ترتیب صحیح انجام می دهید.

مرحله ۲: اصطلاحات لایک را ترکیب کنید

یکی از مراحل اساسی در ساده سازی عبارات ریاضی، ترکیب عبارات مشابه است. اصطلاحات لایک اصطلاحاتی هستند که دارای متغیرهای یکسانی هستند که به قدرت های یکسانی می رسند. برای ترکیب عبارت‌های مشابه، ضرایب آن‌ها را اضافه یا کم کنید و متغیرها را بدون تغییر نگه دارید.

برای مثال عبارت 3x + 2x - 5x را در نظر بگیرید. از آنجایی که هر سه عبارت دارای متغیر x به توان 1 هستند، آنها مانند عبارت هستند. ترکیب آنها به دست می دهد:

3x + 2x - 5x = (3 + 2 - 5)x = 0x = 0

در این حالت، تمام عبارت های x لغو شده و در نتیجه صفر می شود.

مرحله 3: نماها را ساده کنید

هنگامی که با توان در عبارات ریاضی سروکار دارید، ساده کردن آنها می‌تواند بیان کلی را قابل کنترل تر کند. در اینجا چند قانون برای ساده سازی توان ها وجود دارد:

• قانون محصول: هنگام ضرب دو جمله با پایه یکسان، توان آنها را اضافه کنید. برای مثال، x^3 * x^2 = x^(3+2) = x^5.
• قانون Quotient: هنگام تقسیم دو جمله با پایه یکسان، توان آنها را کم کنید. برای مثال، x^4 / x^2 = x^(4-2) = x^2.
• قانون قدرت: وقتی یک عبارت را با یک توان به توان دیگری می‌آورید، نماها را ضرب کنید. برای مثال، (x^3)^2 = x^(3*2) = x^6.

به کارگیری این قوانین به ساده سازی عبارات شامل توان و کاهش پیچیدگی کمک می کند.

مرحله 4: دارایی توزیعی

ویژگی توزیعی ابزار مفیدی برای ساده سازی عبارات ریاضی است که شامل ضرب یا تقسیم بر یک عامل مشترک است. این خاصیت بیان می کند که ضرب یک جمله در یک مجموع یا تفاوت معادل ضرب عبارت در هر قسمت مجزا از مجموع یا تفاوت و سپس جمع یا تفریق نتایج است.

به عنوان مثال، عبارت 3 (x + 2) را در نظر بگیرید. با اعمال ویژگی توزیعی می توانیم آن را به صورت زیر ساده کنیم:

3 (x + 2) = 3 x + 3 2 = 3x + 6

خاصیت توزیعی همچنین می‌تواند به صورت معکوس اعمال شود تا عبارات رایج از یک عبارت محاسبه شود.

مرحله 5: پرانتزها را بردارید

هنگام ساده سازی عبارات ریاضی، حذف پرانتز با اعمال ویژگی توزیعی ضروری است. با توزیع عبارات داخل پرانتز به تمام عبارات خارج از پرانتز، نیاز به پرانتز را از بین می بریم و بیان را بیشتر ساده می کنیم.

به عنوان مثال، عبارت 2 (3x - 5) را در نظر بگیرید. برای حذف پرانتز، 2 را به هر دو عبارت داخل توزیع می کنیم:

2 (3x - 5) = 2 3x - 2 5 = 6x - 10

حذف پرانتز گامی مهم در ساده‌سازی عبارات است و اغلب به فرصت‌های ساده‌سازی بیشتر منجر می‌شود.

مرحله 6: کسرها را ترکیب کنید

اگر یک عبارت شامل کسری باشد، ترکیب آنها در یک کسر می‌تواند عبارت کلی را ساده کند. برای ترکیب کسرها، یک مخرج مشترک پیدا کنید و بر اساس آن اعداد را جمع یا تفریق کنید.

برای مثال عبارت (1/3) + (2/5) را در نظر بگیرید. برای ترکیب این کسرها باید یک مخرج مشترک پیدا کنیم که در این مورد 15 است:

(1/3) + (2/5) = (5/15) + (6/15) = (5 + 6)/15 = 11/15

ترکیب کسرها پیچیدگی را کاهش می دهد و بیان را قابل کنترل تر می کند.

مرحله ۷: فاکتورسازی

استراتژی دیگر برای ساده سازی عبارات ریاضی، فاکتورسازی است. فاکتورسازی شامل تجزیه یک عبارت به عوامل تشکیل دهنده آن است. با فاکتورگیری اصطلاحات رایج یا استفاده از تکنیک های جبری مانند تفاوت مربع ها یا سه جمله ای مربع کامل، می توانیم عبارات پیچیده را ساده کنیم.

برای مثال عبارت x^2 - 4 را در نظر بگیریدفشار را می توان به صورت زیر در نظر گرفت:

x^2 - 4 = (x + 2) (x - 2)

عبارات فاکتورسازی به شناسایی عوامل مشترک کمک می کند و ساختار کلی عبارت را ساده می کند.

مرحله ۸: فرصت‌های ساده‌سازی بیشتر را بررسی کنید

پس از اعمال مراحل قبلی، بررسی اینکه آیا فرصت‌های ساده‌سازی بیشتری وجود دارد، ضروری است. به دنبال عوامل رایجی باشید که می‌توان آنها را لغو یا ساده کرد، الگوهایی را شناسایی کنید که امکان دستکاری جبری را فراهم می‌کنند و اطمینان حاصل کنید که همه محاسبات دقیق هستند.

با دنبال کردن این هشت مرحله، می‌توانید عبارات ریاضی را به طور موثر ساده کنید و درک بهتری از ساختار و ویژگی های زیربنایی آنها به دست آورید.

8 گام برای ایجاد پروژه های خاک رس موفق: راهنمای جامع

ایجاد پروژه های سفالی می‌تواند سرگرمی یا حرفه ای سرگرم کننده و مفید باشد، اما شروع آن می‌تواند چالش برانگیز باشد. در این راهنما، ما 8 مرحله ضروری برای ایجاد پروژه های خاکی موفق، از آماده سازی تا کارهای نهایی را در اختیار شما قرار می دهیم.

مرحله 1: فضای کاری و مواد خود را آماده کنید

قبل از شروع پروژه خاک رس، مهم است که فضای کار خود را آماده کنید و تمام مواد لازم را جمع آوری کنید. این شامل یک فضای کار تمیز و روشن، خاک رس، ابزارهایی مانند وردنه، ابزار مجسمه سازی و آرمیچر سیمی (در صورت نیاز) است. همچنین مهم است که قبل از شروع یک طرح یا طرحی از پروژه خود داشته باشید.

مرحله 2: خاک رس را حالت دهی کنید

قبل از کار با خاک رس، مهم است که ابتدا آن را حالت دهید. این شامل ورز دادن خاک رس است تا نرم و انعطاف پذیر شود و هرگونه حباب هوا از بین برود. می‌توانید از وردنه یا دستان خود برای حالت دادن به خاک رس استفاده کنید.

مرحله 3: یک سیم آرمیچر (در صورت نیاز) ایجاد کنید

اگر در حال ایجاد یک مجسمه یا یک فیگور هستید، ممکن است یک آرمیچر سیمی برای ارائه ساختار و پشتیبانی برای پروژه شما ضروری باشد. آرمیچر سیمی اسکلتی از سیم است که در داخل خاک رس قرار می گیرد تا به آن شکل و فرم دهد. شما می‌توانید با استفاده از مواد مختلف از جمله سیم فلزی یا پلاستیکی یک آرمیچر سیم ایجاد کنید.

مرحله 4: خاک رس را مجسمه سازی کنید

هنگامی که محل کار و مواد شما آماده شد و آرمیچر سیمی شما در جای خود قرار گرفت (در صورت نیاز)، می‌توانید مجسمه سازی خاک رس را شروع کنید. با شکل دادن به خاک رس به شکل دلخواه، با استفاده از تکنیک های مختلف مانند غلتاندن، نیشگون گرفتن و امتیازدهی شروع کنید. همچنین می‌توانید از ابزارهایی مانند ابزارهای مجسمه سازی، دنده ها و ابزارهای مدل سازی برای افزودن بافت و جزئیات به پروژه خود استفاده کنید.

مرحله 5: اجازه دهید خاک رس خشک شود

پس از مجسمه سازی پروژه خود، اجازه دهید خاک رس کاملا خشک شود. این کار بسته به نوع خاکی که استفاده می کنید و اندازه پروژه شما می‌تواند از چند ساعت تا چند روز طول بکشد. قبل از رفتن به مرحله بعدی، مهم است که اجازه دهید خاک رس کاملاً خشک شود.

مرحله 6: یک درزگیر (اختیاری) اعمال کنید

اگر می خواهید پروژه خاک رس خود را از گرد و غبار و رطوبت محافظت کنید، می‌توانید از یک درزگیر استفاده کنید. انواع مختلفی از درزگیرها از جمله لاک، پلی اورتان و موم موجود است. درزگیر را طبق دستورالعمل سازنده بمالید و قبل از ادامه اجازه دهید کاملا خشک شود.

مرحله 7: اضافه کردن جزئیات و پایان کار

هنگامی که پروژه شما خشک شد، می‌توانید شروع به اضافه کردن جزئیات و کارهای تکمیلی کنید. این می‌تواند شامل نقاشی، لعاب یا افزودن سایر عناصر تزئینی مانند زرق و برق یا پولک های پولک باشد. همچنین می‌توانید از ابزارها و تکنیک های مختلفی برای افزودن بافت و عمق به پروژه خود استفاده کنید.

مرحله 8: ساخته خود را نمایش دهید و از آن لذت ببرید

در نهایت، پس از تکمیل پروژه شما، می‌توانید نمایش داده و از خلقت خود لذت ببرید! شما می‌توانید پروژه سفالی خود را روی میز، قفسه یا پایه نمایش دهید یا می‌توانید از آن به عنوان یک عنصر تزئینی در خانه یا باغ خود استفاده کنید.

خودآزاری یک موضوع جدی است که افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می دهد و شناخت علائم و نشانه ها بسیار مهم است. اگر مشکوک هستید که ممکن است شخصی در حال آسیب زدن به خود باشد، بسیار مهم است که با همدلی، درک و حمایت به موقعیت نزدیک شوید. در اینجا 33 نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تشخیص دهید که آیا فردی به خود آسیب می زند یا خیر:

1. علائم فیزیکی:

• بریدگی‌ها، زخم‌ها، سوختگی‌ها یا کبودی‌های قابل مشاهده در بدن: خودآزاری اغلب شامل آسیب عمدی به پوست می‌شود که منجر به علائم قابل مشاهده می‌شود.
• پوشیدن لباس پنهان: افرادی که به خود صدمه می زنند ممکن است سعی کنند با پوشیدن آستین بلند یا شلوار صدمات خود را حتی در هوای گرم پنهان کنند.
• تصادفات مکرر یا بهانه‌هایی برای صدمات: ممکن است برای صدمات خود توضیحاتی ارائه دهند که غیرقابل قبول یا متناقض به نظر می‌رسد.
• لکه‌های خون بدون دلیل روی وسایل شخصی یا لباس: لکه‌های خون روی وسایل شخصی می‌تواند نشان دهنده رفتارهای خودآزاری باشد.

2. علائم عاطفی و رفتاری:

• کناره گیری از فعالیت های اجتماعی: افرادی که به خود آسیب می زنند ممکن است خود را از دوستان و خانواده منزوی کنند.
• افزایش تحریک پذیری یا نوسانات خلقی: افرادی که به خود آسیب می زنند ممکن است احساسات شدید و مشکل در تنظیم احساسات خود را تجربه کنند.
• عزت نفس پایین یا احساس بی ارزشی: آنها اغلب با ادراک منفی از خود دست و پنجه نرم می کنند.
• مشکل در بیان احساسات به صورت کلامی: گاهی اوقات خودآزاری می‌تواند راهی برای افراد باشد تا با احساسات طاقت‌فرسایی که برقراری ارتباط با آنها دشوار است کنار بیایند.

3. رفتار غیرمعمول در اطراف اجسام تیز:

• داشتن مکرر اشیاء نوک تیز: افرادی که به خود آسیب می رسانند اغلب وسایلی مانند تیغ، چاقو یا شیشه شکسته را با خود حمل می کنند.
• یافتن اجسام تیز در مکان‌های غیرمعمول: کشف اجسام تیز پنهان در مکان‌های غیرمنتظره می‌تواند نشانه‌ای از رفتار آسیب‌رسان به خود باشد.
• وسواس بریدن یا آسیب زدن به خود: ممکن است اغلب درباره روش‌های آسیب رساندن به خود بحث یا تحقیق کنند.

4. تغییرات در روال یا عادات:

• تغییر الگوهای خواب: افراد خودآزار ممکن است با بی خوابی دست و پنجه نرم کنند یا برنامه خواب نامنظمی داشته باشند.
• تغییرات در عادات غذایی: ممکن است الگوهای غذایی غیرعادی از خود نشان دهند، مانند کاهش یا افزایش ناگهانی وزن.
• افزایش رازداری یا حریم خصوصی: افرادی که به خود آسیب می‌زنند ممکن است مراقب فضای شخصی و فعالیت‌های خود باشند.

5. شاخص های روانشناختی:

• • افسردگی یا اضطراب: خودآزاری اغلب با شرایط زمینه ای سلامت روان همراه است.

• سابقه تروما یا سوء استفاده: افرادی که ترومای گذشته را تجربه کرده اند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای درگیر شدن در رفتارهای خودآزاری باشند.
• افکار خود تخریبی یا افکار خودکشی: برخی از افرادی که به خود آسیب می زنند ممکن است افکار خودکشی را نیز تجربه کنند.

6. نشانه های بین فردی:

• تغییر در روابط: افراد آسیب‌رسان به خود ممکن است روابط تیره‌ای با دوستان، خانواده یا شرکا داشته باشند.
• اجتناب از تماس فیزیکی: ممکن است به دلیل ترس از آشکار شدن جراحات خود از تماس فیزیکی اجتناب کنند.
• ابراز احساس تنهایی یا انزوا: ممکن است احساس کنند از دیگران جدا شده و با احساس تنهایی دست و پنجه نرم می کنند.

7. حضور آنلاین:

• • انتشار محتوای خودآزاری در رسانه های اجتماعی: برخی از افراد ممکن است از پلتفرم های رسانه های اجتماعی برای بیان رفتارهای خودآزاری خود استفاده کنند یا به دنبال تأیید اعتبار دیگران باشند.

• شرکت در انجمن‌های خودآزاری آنلاین: ممکن است با انجمن‌های آنلاین یا گروه‌هایی که حول محور آسیب‌رسانی به خود هستند، تعامل داشته باشند.

توجه به این نکته مهم است که این علائم و نشانه‌ها به طور قطع تایید نمی‌کنند که شخصی در حال آسیب زدن به خود است. با این حال، آنها میتوانند به عنوان شاخص هایی عمل کنند که تحقیقات و پشتیبانی بیشتر ممکن است ضروری باشد. اگر مشکوک هستید که فردی به خود آسیب می زند، بسیار مهم است که با ظرافت به وضعیت برخورد کنید و او را تشویق کنید تا از یک ارائه دهنده سلامت روان کمک حرفه ای بخواهد.

1. مرحله 1: کار متخلف را شناسایی کنید

   • کار خود را به دقت بررسی کنید و آثار مشابهی را که ممکن است نقض شده باشد شناسایی کنید.
   • برای یافتن اثر متخلف به صورت آنلاین و از طریق منابع دیگر جستجو کنید.
   • تاریخ و محل کار نقض‌کننده را یادداشت کنید.
   • شواهدی از اثر نقض‌کننده، مانند اسکرین‌شات‌ها یا کپی‌هایی از اثر را جمع‌آوری کنید.

2. مرحله ۲: مدارک مالکیت جمع آوری کنید

   • شواهدی مبنی بر مالکیت خود بر اثر دارای حق نسخه‌برداری، مانند مدرک ثبت در اداره حق نسخه‌برداری ایالات متحده یا سایر مقامات مربوطه جمع‌آوری کنید.
   • هرگونه مکاتبات یا اسناد مربوط به ایجاد و انتشار اثر را جمع آوری کنید.
   • اظهارات یا شهادت‌های شاهد را از هر کسی که می‌تواند مالکیت و خلق اثر شما را تأیید کند، دریافت کنید.

3. مرحله 3: محدوده نقض را تعیین کنید

   • کار متخلف را به دقت بررسی کنید و میزان تخلف را تعیین کنید.
   • هر بخش یا عنصر خاصی از کار که نقض شده است را شناسایی کنید.
   • هر شباهت بین اثر متخلف و کار خودتان را یادداشت کنید.

4. مرحله 4: گزینه های قانونی را در نظر بگیرید

   • برای بحث در مورد گزینه های قانونی خود با یک وکیل با تجربه مالکیت معنوی مشورت کنید.
   • تعیین کنید که آیا ادعای معتبری برای نقض حق نسخه برداری دارید یا خیر.
   • هزینه ها و مزایای بالقوه پیگیری اقدامات قانونی را در نظر بگیرید.

5. مرحله 5: نامه درخواستی ارسال کنید

   • یک نامه تقاضای رسمی برای طرف متخلف تهیه کنید و ادعاهای خود و شواهدی را که آنها را تأیید می‌کند بیان کنید.
   • نامه درخواست را از طریق پست تأیید شده ارسال کنید، رسید بازگشت درخواست شد.
   • درخواست نامه و هرگونه مکاتبات بعدی را ثبت کنید.

6. مرحله 6: اقدام قانونی را دنبال کنید

   • اگر طرف متخلف پاسخ نداد یا از توقف فعالیت متخلف خودداری کرد، پیگیری قانونی را در نظر بگیرید.
   • در دادگاه فدرال با ادعای نقض حق نسخه‌برداری و درخواست خسارت و سایر تسکین شکایت کنید.
   • اگر طرف متخلف در خارج از ایالات متحده واقع شده است، طرح دعوی در کشوری که طرف متخلف در آن واقع شده است را در نظر بگیرید.

26 نکته برای هر مرحله:

1. مرحله 1: کار متخلف را شناسایی کنید

   • کار خود را به دقت بررسی کنید و آثار مشابهی را که ممکن است نقض شده باشد شناسایی کنید.
   • برای یافتن اثر متخلف به صورت آنلاین و از طریق منابع دیگر جستجو کنید.
   • تاریخ و محل کار نقض‌کننده را یادداشت کنید.
   • شواهدی از اثر نقض‌کننده، مانند اسکرین‌شات‌ها یا کپی‌هایی از اثر را جمع‌آوری کنید.

2. مرحله ۲: مدارک مالکیت جمع آوری کنید

   • شواهدی مبنی بر مالکیت خود بر اثر دارای حق نسخه‌برداری، مانند مدرک ثبت در اداره حق نسخه‌برداری ایالات متحده یا سایر مقامات مربوطه جمع‌آوری کنید.
   • هرگونه مکاتبات یا اسناد مربوط به ایجاد و انتشار اثر را جمع آوری کنید.
   • اظهارات یا شهادت‌های شاهد را از هر کسی که می‌تواند مالکیت و خلق اثر شما را تأیید کند، دریافت کنید.

3. مرحله 3: محدوده نقض را تعیین کنید

   • کار متخلف را به دقت بررسی کنید و میزان تخلف را تعیین کنید.
   • هر بخش یا عنصر خاصی از کار که نقض شده است را شناسایی کنید.
   • هر شباهت بین اثر متخلف و کار خودتان را یادداشت کنید.

4. مرحله 4: گزینه های قانونی را در نظر بگیرید

   • برای بحث در مورد گزینه های قانونی خود با یک وکیل با تجربه مالکیت معنوی مشورت کنید.
   • تعیین کنید که آیا ادعای معتبری برای نقض حق نسخه برداری دارید یا خیر.
   • هزینه ها و مزایای بالقوه پیگیری اقدامات قانونی را در نظر بگیرید.

5. مرحله 5: نامه درخواستی ارسال کنید

   • یک نامه تقاضای رسمی برای طرف متخلف تهیه کنید و ادعاهای خود و شواهدی را که آنها را تأیید می‌کند بیان کنید.
   • نامه درخواست را از طریق پست تأیید شده ارسال کنید، رسید بازگشت درخواست شد.
   • درخواست نامه و هرگونه مکاتبات بعدی را ثبت کنید.

6. مرحله 6: اقدام قانونی را دنبال کنید

   • اگر طرف متخلف پاسخ نداد یا از توقف فعالیت متخلف خودداری کرد، پیگیری قانونی را در نظر بگیرید.
   • برنامه دعوی کنیددر دادگاه فدرال، با ادعای نقض حق نسخه برداری و درخواست خسارت و سایر معافیت ها.
   • اگر طرف متخلف در خارج از ایالات متحده واقع شده است، طرح دعوی در کشوری که طرف متخلف در آن واقع شده است را در نظر بگیرید.